İlk defa

En son ne zaman hissettiğimi hatırlamıyorum. Herhangi bir his... Hiç fark etmez. Aklımda bir tarih var ama o zamandan bu yana nötralize olduğuma da inanamam. Ben gerçekten de 5 senedir hiçbir şey hissetmemiş miyim? Olamaz ya! Şu andaysa heyecan var içimde. Sabah uyanırken heyecanlıyım, gece yattığımda uyuyamıyorum. Ekmek keserken bile elim ayağıma dolanıyor, parmağımı kanatıyorum. Kendi kendime kuruntulara düşüyorum, yine kendimde çözümü buluyorum. Güvenimi tazeliyorum, sabırla ve inatla güveniyorum. Hissedebilmek mükemmel bir nimet! Herkesin bildiği ama tanımlayamayacağı bir şey. Beynim tam kapasite çalışıyor. Tezler yaratıyor, anti tezlerle karşılık veriyor kendisine. Yaşadığımı düşünüyorum. Gerçekten yaşıyorum galiba. Hak ettiğimi düşünüyorum ama hakkımı alamıyorum henüz. Aldığım zamansa ne hale gelebileceğimi tasavvur bile edemiyorum. Muhtemelen kalp krizi geçireceğim. Beynim ve kalbim vücudumun ağzına sıçıyorlar. Olsun şu iş be! Hak ediyorum amına koyayım...