29 Ekim 2007

BEN

Bir gün batımı kadar usul, sessiz ve derindi...
Doyması imkânsız, bir tepsi midye dolma gibi...
İçten içe ağlar, ama hep gülerdi...
Kendi burada, ruhu hep gezerdi...
Kelimeler yetmez, hiçbir şey ifade edemezdi...
Türkçe'de en yakın kelime "can kardeş"ti...
İçimde var olan tek açıklanabilir his ise sevgi...
Koca bir tepsiden tek bir midye vermişlerdi...
Bırakıp gitmesi zor yapandı o, herhangi bir yeri...
Candı, cigerdi, kardeşti, bendi...
Giderken yürümeye inat eden ayaklarım...
Ciğerimi dağlayan, beni mahvedendi...
Hep böyle kal emi...
Yanağındaki o gamze gibi...

Aydın İşitemiz

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Nefis bir şiir.

Adsız dedi ki...

ben ce h iiiiiiiç de bile

Adsız dedi ki...

ben ce h iiiiiiiç de bile